Sendai, Matsushima, Yamadera
We hebben vier overnachtingen in Sendai geboekt, het blijken er zeven te worden. Niet perse omdat Sendai zo spannend is maar omdat ons plannetje om noordelijker te reizen in het water valt als we proberen onze volgende overnachtingen te boeken. Gaat niet. Feestdag. Alles vol. Prut.
We bedenken extra dagtrips en besluiten na Sendai een paar dagen naar Matsumoto te gaan, dat ligt vlak bij Nagano dus we nemen straks dezelfde trein terug, maar goed. Matsumoto schijnt ook heel mooi te zijn.
Eerst Sendai dus. Een stad van 1 miljoen inwoners, we hebben weer het gevoel in een landelijk provinciestadje te zijn beland. In het hotel spreekt één iemand gebrekkig Engels, verder is het bijna overal handen- en voetenwerk, wat weer wat grappige taferelen oplevert (bijvoorbeeld als je hotelkamer steenkoud is en de verwarming niet werkt). En zoals we tot nu overal mee maken in Japan zijn de mensen vreselijk vriendelijk en behulpzaam.
We maken een paar uitstapjes naar Matsushima aan de kust en Yamadera in de bergen, maar we doen vooral waar we goed in zijn; eten.
Voor meer eetfoto’s zie Food Department
Boeiend om op deze manier kennis te maken met de tradities van de Japanners, prachtig die beelden en de betekenis daarvan! De laatste foto, wat een mooi Boeddhabeeld en het uitzicht! Super!!
Wat een prachtige foto’s weer en goed verslag. Echt heel leuk om zo mee te genieten van jullie reis. Schitterend land dat Japan. Komt zeker op onz verlanglijst. Keep up the god work
Thanks Roger. En Japan is zeeeer de moeite waard!
Eens met Nanette, heel handig die opgave onder ‘Hiero!’
Effe zeuren: op foto 10 zie ik toch echt een bak met noodlesoep staan, maar de teller, waarnaar ik altijd als eerste kijk, staat nog altijd op 27. Administratief omissietje?
Bijzonder scherp opgemerkt Hans! Maar dat was de soep van de buren. Al hebben we zeker wel soep gegeten in Sendai. Jij hebt op de Food Department (afd. Sendai) vast ook die 2 soepen zien staan -fotonummers 16 en 22-, dat zijn respectievelijk soepnummers 23 en 25. We lopen met de foto’s helaas ietsjes achter op de teller, maar heel fijn dat je de soepen in de gaten houdt!
De soep van de buren? Ik dacht dat dat schattige witte handtasje ernaast (Vuitton?) van jou was.
Je kunt op mij rekenen wat de noodlesoepteller betreft (ben er altijd sterk in geweest om hoofd- van bijzaken te onderscheiden, al zeg ik het zelf).
Foto nr. 27: stenen met ‘schortje’, zijn dat grafstenen? Of? Heel fascinerend. Top dat je nu datum, duur verblijfplaats en de volgende stopplaats vermeld!! Kussies
Nee het zijn geen grafstenen, het zijn beeltenissen van Ojizō-sama. Ik wist eigenlijk ook niet waarom hij een slabber droeg dus we hebben het opgezocht, bij de foto staat nu een korte uitleg. Als je er meer over wilt weten: http://en.wikipedia.org/wiki/Ksitigarbha
X!
Mirte krijgt steeds meer oog voor details. Zo wordt ze nog een echte pro!
Vooral bij de food-foto´s loopt het water me soms in de mond. Vooral zo
doorgaan!
Bedankt Wieger, ik krijg de smaak te pakken 😉