NZ week 3

Naast ons staat een stationwagen geparkeerd. Er horen twee net-geen-pubers-meer bij die staan te hannesen met een pannetje en een gaspitje op een picknicktafel. We zien de inhoud van een ondefinieerbaar zakje erin verdwijnen en 3 minuten later zitten ze beide met een vork uit hetzelfde pannetje te prikken. Het is half 5, een uurtje voor zonsondergang, 7 graden boven nul.
We raakten deze week aan de praat met een Nieuw Zeelandse die zich af vroeg wie er in hemelsnaam deze tijd van het jaar in NZ op vakantie kwam.  Veel te koud vond ze. En deze twee trotseren weer en wind en zitten vervolgens de rest van de avond (dwz tot het donker wordt) op de voorstoelen, weinig keus. Het is dat of in bed kruipen, wat ze een uurtje later inderdaad doen. Wat prijzen wij onszelf gelukkig met deze luxe bak, ons kleine huis op wielen. Ze zullen niet de eersten zijn die we ‘s ochtends koffie aanbieden om op te warmen want wij hebben een gasfornuis dus we kunnen koken. Eh… Ruben kan koken. Fijn!

Deze week beginnen we met de Pancake Rocks aan de westkust, waar het ruige zeewater tegen de gelaagde rotsen beukt. We rijden terug naar het oosten via Arthur’s Pass en maken er een paar flinke wandelingen door de bergen. We slapen onder andere op een (goedkoop) betaalde camping bij de kerstman die in zijn korte broek, met een biertje in de hand, vanuit zijn eigen camper douchemuntjes verkoopt.

Om op te warmen (het vriest ‘s nachts!) liggen we een dag later in het warme water van Hanmer Springs tot we rimpeltenen hebben. Wat hebben we al jaren het genot van een warme douche onderschat! Ja, we hebben inderdaad een douche in onze camper. Maar daar een paar minuten onder staan betekent ook dat we onze halve watervoorraad er door heen jagen.
Drie tot vier dagen niet douchen is dus, viespeuken die we zijn, eerder regel dan uitzondering. Maar Ruben stinkt erger dan ik hoor. Echt!

We rijden door naar Kaikoura, waar we geen walvissentour doen en ook niet zwemmen met wilde dolfijnen. Het past helaas niet in ons budget. Wat wel past en eigenlijk net zo leuk is, is een bezoekje aan de Ohau waterval, die door een 20tal zeehondenpups is uitverkoren tot kinderspeelplaats. Schattiiiig!

Verder in het noorden van het zuideiland rijden we door de wijnvelden in herfstkleuren van het Marlborough district, maken we prachtige wandelingen in het Abel Tasman Park, bezoeken we Nelson, Cable Bay, Okiwi Bay en andere mooie plekken. Nu zijn we in Picton, waar we morgen op de ferry naar het noordeiland stappen.

Nog 3 weken te gaan! Joepie!