NZ week 5

Week 5 alweer, whaa! Wat gaat het snel!

We vertrekken uit Napier richting het noorden. Via Gisborne rijden we langs de kust naar East Cape, helemaal in het (noord)oostelijkste puntje. Een route die maar weinig toeristen nemen en zo buiten het seizoen, het is hier begin winter, zijn er ook bijna geen kiwi’s (de Nieuw Zeelanders dus, niet het fruit of de vogel). We bezoeken verlaten baaien, historische werven, een spookstad en mooie Maori kerkjes. We trotseren enge smalle zijweggetjes met stijle rotswand aan de ene kant en 10 meter afgrond aan de andere kant. Met bochten en soms ook superstijl. Goed idee joh. Maar we hebben er al zoveel van dit soort gehad, we zijn inmiddels pro’s moeilijke-weggetjes-meeleuner-in-de-bochten!

Het laatste stuk richting de East Cape vuurtoren is via 20 km gravelweg. We slapen op de meest afgelegen plek ‘aan het begin van de wereld, niet het eind’ volgens de Maori boer op wiens land we mogen logeren, en ja hij heeft gelijk, hier komt als eerste ter wereld de zon op. Heel bijzonder voor hem en zijn familie.

Vervolgens rijden we via ‘de mooiste kustweg van het noordeiland’ (volgens een lokale loodgieter) naar Kawerau, waar Rubens oom Peter woont. Ze hebben elkaar 25 jaar niet gezien. Oom Peter heeft heerlijk gekookt en heeft allerlei lekker dingen voor ons in huis gehaald. We drinken biertjes, meegebrachte wijn en oom Peters favoriete L&P. Herinneringen worden opgehaald, games besproken, het is erg gezellig.

We vertrekken de volgende dag laat, van Kawerau zelf zien we niks. Geeft niet. We rijden weer wat zuidelijker,  richting Rotorua, met haar pruttelende zwavelbronnen. Daar gaan we dus mooi even in zitten, in zo’n natuurlijk zwavelbad! Het hele gebied is vulkanisch en overal zien we stoom uit de grond komen. Warmwaterbronnen, modderpoelen, geisers. Wat een stinkerds! Maar ze bubbelen lekker.

We zakken nog een beetje verder af richting Tongariro nationaal park. Wat is het er koud! We beklimmen een (stukje) berg om een glimps op te vangen van mount Doom, uit Lord of the Rings, nerds als we zijn. Maar helaas, hij laat zich niet zien. Het is super koud en bewolkt en daarboven sneeuw het. Jammer joh, maar de wandeling is schitterend.

Het laatste weekje gaat in! Volgende week donderdag stappen we in het vliegtuig, om vrijdag ochtend vroeg te landen op Schiphol. Het voelt nog een beetje onwerkelijk. Heel veel zin om iedereen weer te zien maar ook moeilijk om afscheid te nemen van het leven dat we leiden. Nu in ieder geval nog even optimaal genieten van de laatste paar dagen!

Meer foto’s volgen, als mijn computer gefixt is..