NZ week 2

Week 2 is begonnen en hoe! We laten de zuidkust achter ons en rijden het laatste stukje van de southern scenic route, richting fjorden, gletsjers en westkust.

Na een prachtige wandeling bij Te Anau (we lopen een deel van de beroemde Kepler Track) rijden we de volgende dag door, richting Milford Sound (een van de NZ fjorden). WAUW wat een rit. Als die southern scenic scenic is weet ik niet wat dit is. Ruig berglandschap langs knalblauwe meren, bomen in herfstkleuren en besneeuwd bergtoppen in verte (je weet wel, net zo’n ansichtkaart). We rijden steeds hoger, de lucht wordt steeds blauwer, de bergen steeds witter en ineens staan we midden in de sneeuw. Koud!

Had ik al gezegd hoe mooi Nieuw Zeeland is? Milford Sound is nog mooier. Op een boot varen we door dit gigantische fjord. In de zon en zonder regen (nogal zeldzaam hier), superstijle rotswanden met watervallen aan weerszijden, luierende zeehonden op de rotsen en zelfs een dolfijn gespot. Wat zei ik? WAUW.

Oke, we zijn weer op pad en kachelen lekker verder (met zo’n 1200 km op de teller), we rijden van Milford Sound naar Queenstown. Ons monster doet het fantastisch, soms met 30 km/h in z’n 2 de berg op, maar hij doet het! Wat zijn we trots. Queenstown is een lekker toeristisch Alpendorp waar je vooral moet zijn om te snowboarden of te skydiven. Aangezien dat niet onze intenties zijn rijden we na de koffie en warme chocomelk snel door richting het drie huizen dorp Glenorchy, waar we op de beste freecamping spot ever staan. We vervolgen onze weg naar de Fox en Franz Josef gletsjers. Die zijn flink geslonken de laatste jaren en voor het eerst zijn we een beetje teleurgesteld, al hebben we vanaf een afstand een prachtig zich op Fox, mnt Tasman en mnt Cook.

Eigenlijk is elke route hier afschuwelijk mooi. De zuidroute met zijn ruige kust, de wegen naar Milford Sound en Glenorchy met blauwe meren en besneeuwde bergtoppen, van Queenstown naar Wanaka via haarspeldbochten en winderige bergpassen, en verder richting de gletsjers door het regenwoud. Onvoorstelbaar hoe wisselend het is. Dat je steeds opnieuw denkt dat dit het allermooiste ooit is, maar de volgende bocht om is alles weer anders en nóg knapper. Gelukkig hebben we zes volle weken. Wij genieten nog even verder.

Alvast een kleine impressie, meer foto’s volgen later!